Het werk van Alexander Bobkin is op velerlei wijze verbonden met de oerbronnen van onze pictorale tradities. Hij haalt zijn inspiratie niet alleen uit de kunsttradities van zijn Siberische vaderland maar ook de oosterse, oriëntaalse en westerse cultuur hebben een duidelijk spoor achtergelaten in zijn werk. Het werk heeft zich in de loop van de tijd geëvolueerd naar een steeds abstractere vorm. De afbeelding wordt een symbool. Het vertegenwoordigt de essentie van het wezen van het afgebeelde. Hij probeert op die manier de afbeelding los te laten van iedere directe verbondenheid en individuele identiteit. Zo wil hij onderzoek doen naar de kern van onze picturale traditie.