Delirious Delicacy
In Delirious Delicacy laat Bobkin ons wederom zien hoe het is meegenomen te worden naar een andere plek. We herkennen diverse elementen terug uit zijn karakteristieke stijl: Desolate landschappen, mystieke personages en een vervreemdend edoch aangenaam gevoel dat achterblijft. We worden aan tafel uitgenodigd door figuren die doen refereren aan Bobkin’s vele reizen door Siberië, op zoek naar de verborgen werkelijkheid. De scène voelt verwelkomend aan, maar het masker doet anders vermoeden. Een gemêleerd gezelschap dat ons zowel toelacht, als de rug toekeert. Als een koortsdroom onttrekken meerdere taferelen zich aan ons voorbij: Een mysterieus wezen op de uitkijk, de golven die omslaan, de bewegende ondergrond, de toeschouwers onderin, elk detail doet ons eens te meer bevestigen: Hier zijn wij nog nooit geweest.