Forest Berries

Op Forest Berries zien we goed hoe Alexander Bobkin’s unieke spel met ruimtegebruik tot zijn recht komt. De vorm van het ongebruikelijk langwerpige formaat dient het grotere geheel. Al klimmend in bomen zien we een gedaante, vermoedelijk vruchten plukken. De pieken van de boom reiken ver tot in de hemel en juist die extra lengte geeft het geheel hier een extra lading. De nietigheid van ons personage in het grotere geheel. Hij kan wel naar de toppen reiken maar bereiken zal hij ze nooit.